سؤال :

اگر دوست شدن با يك دخترى، باعث شود كه او با حجاب و سنگين شود و دست از كارهاى خود بردارد، آيا شرعى است كه اين كار را انجام دهم؟

جواب :

از اينكه به فكر هدايت ديگران هستيد، جاى خوشبختى است و داشتن چنين روحيه‏اى، بيانگر روحيه مسئوليت‏پذيرى و تعهّد و پايبندى شما به موازين شرعى است. اميدواريم كه همواره در صراط مستقيم، حافظ حريم الهى و الگوى مناسب براى هدايت جوانان باشيد. همان‏طور كه مى‏دانيد، اسلام براى جلوگيرى از گناه و نشر و گسترش كارهاى شايسته، راه‏كارهايى را ارائه مى‏دهد كه اگر از آن طريق، وارد عمل شويم، هم باعث جلوگيرى از گناه مى‏شود و هم خودمان از آلوده شدن به گناه مصون خواهيم ماند. راه‏كار اسلام تحت عنوان امر به معروف و نهى از منكر، وظيفه ما را مشخص نموده است و ما مجاز نيستيم، از هر راهى جلوى گناه ديگران را بگيريم! شما براى اينكه وظيفه خود را انجام داده باشيد، مى‏توانيد آن دختر را نهى از منكر كنيد. انجام چنين كارى، مستلزم طى كردن مراحلى است كه در زير به آن اشاره مى‏شود: 1. مؤدبانه از او بخواهيد از آن گناه پرهيز كند. 2. اگر تأثير نگذاشت، به صورت جدى‏ترى به او تذكر دهيد؛ اگر ديديد برخورد مؤدبانه، منطقى و جدى شما موثر واقع نشد، مسئله را به مراجع ذى‏صلاح تذكر دهيد كه آنها اقدام كنند و وظيفه شما همين مقدار است. اگر مؤثر واقع شد، قطعاً شما نزد خداوند اجر و پاداش داريد و اگر هم هدايت نشد، باز هم شما به دليل اينكه وظيفه شرعى خود را انجام داده‏ايد، نزد خداوند مأجور هستيد. اما اينكه نوشته‏ايد: «آيا از طريق دوستى با او، مى‏توانيد جلو گناه او را بگيريد و باعث شويد كه او دخترى باحجاب و سنگين شود» ، پاسخ منفى است! چه اينكه اولاً اسلام دوستى با نامحرم را منع كرده و فرموده است: با زنان يا دختران دوست نشويد. دوم اينكه، اين دوستى، مى‏تواند تبديل به دامى براى خود شما گردد و ما حق نداريم خودمان را با دست خودمان، به هلاكت اندازيم: «لا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ»؛ بقره (2)، آيه 195. روزى امام صادق(عليه السلام) ديد مردى از مغازه‏اى چيزى برداشت، از او پرسيد: چرا مرتكب اين عمل (دزدى) شدى؟ مگر نمى‏دانى دزدى گناه است! آن مرد در جواب امام گفت: مگر قرآن نخوانده‏اى؟ در قرآن آمده است كه اگر كسى يك گناه كند، خداوند فقط يك‏بار او را عذاب مى‏كند؛ ولى اگر عمل خيرى انجام دهد خداوند ده برابر به او پاداش مى‏دهد! من با دزدى كردن يك گناه كرده‏ام؛ ولى آنچه از طريق دزدى به دست آوردم، مى‏خواهم به ديگران (افراد نيازمند) صدقه بدهم و عمل دوم من چندين برابر ثواب دارد و يكى از ثواب‏ها را من جايگزين آن گناه مى‏كنم و بقيه ثواب‏ها نيز به نفع من است. امام(عليه السلام) به او گفت: بله عمل خير، مانند صدقه دادن چندين برابر ثواب دارد؛ ولى به شرط اينكه اين صدقه از راه حلال به دست آمده باشد، نه از راه حرام. بنابراين گر چه نيت شما خير است، ولى راهى كه انتخاب كرده‏ايد، نه تنها مشروع نيست؛ بلكه وسوسه شيطان است و او مى‏خواهد شما را گرفتار كند! و شما را از طريق خيرخواهى و مذهبى فريب دهد. ارتباط زن و مرد نامحرم بسيار حساس، ظريف و در عين حال خطرناك است. روزى از عالم بزرگ مقدس اردبيلى پرسيدند: آقا اگر شما با يك زن نامحرم در يك اتاق قرار بگيريد، چه مى‏كنيد؟ او فرمود: به خدا پناه مى‏برم!! على‏رغم اينكه او يكى از بزرگان اهل تقوا و معنويت بود، قرار گرفتن در چنين شرايطى را براى خود خطرناك ديد. علت اينكه اسلام حتى قرار گرفتن زير يك سقف و در يك جاى تنها با زن نامحرم را - اگر احتمال گناه داده شود - حرام مى‏داند و اگر احتمال گناه نباشد، مكروه مى‏شمارد؛ نشانگر حساسيت ارتباط بين زن و مرد نامحرم است، و راهى خطرناك است. پس بكوشيد فقط از طريق امر به معروف و نهى از منكر، وارد شويد؛ آن هم در صورت مؤثر واقع شدن؛ در غير اين صورت شما تكليفى نداريد. محمد رضا احمدی